เรียงความวันพ่อ

ยามเจ็บไข้ เฝ้าดูแล ด้วยชีวิต

ยามพลั้งผิด ท่านอบรม คอยบ่มสอน

ยามเหนื่อยหน่ายกำลังใจไม่สั่นคลอน

ยามใดใด ยังอาทร ไม่เปลี่ยนแปร

ด้วยความรัก ของพ่อ ที่ยิ่งใหญ่

ด้วยหัวใจ สะอาดใส เป็นแน่แท้

ด้วยชีวิต เพื่อลูก  เฝ้าดูแล

ด้วยสองมือ ไม่ผันแปร เป็นอื่นใด

             ในวันที่ 5 ธันวาคมของทุกปีพวกเราชาวไทยต่างรู้กันดีว่าเป็นวันพ่อ  ในตอนเช้าบางสถานที่ตักบาตรเพื่อถวายพระราชกุศลถวายให้กับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีการปลูกป่าและบำเพ็ญประโยชน์ต่างๆอีกมากมาย

          ปีนี้พ.ศ.2557มีการรณรงค์ให้ใส่เสื้อสีเหลืองเเละปีนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หังทรงมีพระชนม์อายุครบ 87 พรรษา  ตอนกลางคืนมีการจุดเทียนชัยถวายพระพรกับจุดพลุสวยงาม  การจัดงานวันพ่อเป็นการให้ลูกหวนคำนึงถึงพระคุณของพ่อ   ลูกทุกคนจะนำดอกพุทธรักษาไปกราบพ่อสำหรับฉันนั้นคงไม่มีโอกาสได้กราบพ่อเหมือนกับคนอื่น  เพราะพ่อของฉันนั้นเสียชีวิตไปตั้งเเต่ฉันยังเด็ก  ทุกวันพ่อนั้นจะรำลึกนึกถึงพ่อทุกครั้งเเม้จะไม่มีโอกาสได้กราบพ่อ  เเม่เล่าให้ฉันฟังว่าชื่อจริงของฉันนั้นพ่อเป็นคนตั้งให้เเม่ของฉันเองจึงไม่อยากให้ฉันเปลี่ยนชื่ิอ  เเม้ว่าฉันจะไม่เคยจำหน้าของพ่อได้เเต่ฉันมีรูปภาพของพ่อแขวนไว้ที่ผนังบ้านเเละในทุกปีฉันจะทำบุญไปให้พ่อ   เเม้ว่าฉันไม่มีโอกาสได้ตอบเเทนพระคุณของพ่อเเต่ฉันก็มีเเม่ที่ดูเเลฉันเเทนพ่อ

                     ลูกทุกคนควรรักพ่อทุกวันไม่ใช่รักพ่อเฉพาะวันพ่อ   และเมื่อมีโอกาสได้ตอบเเทนพระคุณพ่อเราควรจะตอบเเทนท่าน   ฉันเองก็จะตั้งใจเรียนเป็นเยาวชนที่ดีเเละนำความรู้ที่ได้มาพัฒนาประเทศไทยในอนาคต